Receptory dla wit. D znajdują się w większości komórek ludzkiego organizmu. Znaczenie tej substancji dla układu szkieletowego, ale także wielu innych m.in.: skóry, układu krążenia czy układu odpornościowego jest niepodważalne.
Niedobór wit. D stwierdzany jest często. Badania z krajów o nasłonecznieniu podobnym do Polski wskazują, że mediana stężenia 25(OH)D w poszczególnych populacjach to 7-8 ng/ml (metoda LC-MS/MC). Logiczne w takich okolicznościach wydaje się pytanie o szersze działania profilaktyczne.
Śmiertelność jest wyraźnie wyższa u osób z niedoborem wit. D czyli ze stężeniami 25(OH)D poniżej 20 ng/ml. Czy powinniśmy zatem celować w stężenia między 20 a 40 ng/ml? Pytanie to jest wciąż pytaniem otwartym.
Aktualnie przyjmuje się, że optymalnym rozwiązaniem jest uzupełnianie niedoboru wit. D w przypadkach jego rozpoznania. Warto pamiętać, że z pożywieniem możemy dostarczyć nie więcej niż 20% potrzebnej nam dziennej dawki wit. D.
Author Info
