Zarówno nadczynność jak i niedoczynność przytarczyc stanowią wyzwanie dla lekarzy wchodzących w skład zespołów ginekologiczno-położniczych.
Podwyższone stężenie wapnia u kobiety może prowadzić do zahamowania wydzielania parathormonu (PTH) przez przytarczyce płodu. Z kolei obniżone stężenie wapnia utrzymujące się u ciężarnej (hipokalcemia) może mieć odwrotny skutek.
W konsekwencji w przypadkach płodowej nadczynności przytarczyc może dochodzić do zaburzeń mineralizacji szkieletu i zwiększenia ryzyka złamań kości.
Celem postępowania lekarskiego w tym okresie jest utrzymywanie prawidłowych stężeń wapnia poprzez dostosowanie podaży wapnia (dieta, suplementacja), aktywnych metabolitów i natywnej wit. D.
Author Info
