Nie istnieje pojedynczy marker, który dowodziłby konieczności leczenia niedomogi hormonalnej jąder.
W każdym podejrzanym przypadku zalecane jest przeprowadzanie pełnej diagnostyki różnicowej.
Wśród problemów, które należy wstępnie wykluczyć są m.in. zaburzenia metaboliczne (cukrzyca), schorzenia tarczycy, patologia przysadki (hiperprolaktynemia) czy interakcje lekowe (leki p/nadciśnieniowe, środki wpływające na centralny układ nerwowy).
Decyzja o wdrożeniu terapii wymaga regularnej kontroli klinicznej i laboratoryjnej.
U właściwie zakwalifikowanych pacjentów można liczyć na wyraźne efekty leczenia (przy zachowaniu pełnego bezpieczeństwa takiego postępowania).
https://acpinternist.org/archives/2020/05/new-guidance-urges-caution-on-testosterone.htm
Author Info
