Wprowadzenie do terapii inhibitorów immunologicznych punktów kontrolnych (przeciwciał anty-CTLA-4 i anti-PD1) sprawiło, iż nowa grupa pacjentów wymaga monitorowania czynności hormonalnej gruczołu tarczowego (także w okresie miesięcy po zakończeniu leczenia).
Skutkiem niepożądanym leczenia ww środkami może być zarówno nadczynność jak i niedoczynność tarczycy. Zaburzenia mogą wynikać np. z konwersji procesu autoimmunologicznego do choroby Gravesa-Basedowa lub indukowania zapalenia przysadki.
Jak dotąd nie wypracowano specyficznych metod zapobiegania takim sytuacjom.
Photo by Burhan Rexhepi on Unsplash
Author Info
